نقاشی ساختمان

چهار شنبه 4 خرداد 1390برچسب:,

پورتال جامع سیمرغ به عنوان یکی از 40 سایت پربازدید ایران با بیش از یک میلیون و دویست هزار بازدید کننده ، ارائه محتوای معتبر برای کاربران اینترنت را رسالت خود قرار داده است و جهت تحقق این مهم اقدام به تولید محتوای اختصاصی توسط هیئت تحریریه ، جمع آوری و بررسی محتوای ایجاد شده دیگر تولید کنندگان ، توسط هیئت سردبیری و نشر آن با درج منبع جهت حفظ حق انحصاری چاپ و تکثیر (Copy Right) نموده است. متاسفانه تعدادی از سایت های غیر مسئول ، جهت تهیه و به روز نگاه داشتن محتوای خود ......

ترکیب رنگ آبی با رنگ‌های دیگر

آبی رنگی است که به راحتی در کنار رنگ‌های دیگر می‌نشیند و جلوه دیگری به فضا می‌دهد و با قرار گرفتن در کنار دیگر رنگ‌ها معنا و مفهوم آن هم تغییر می‌یابد.

آبی آرام + صورتی:

جفت شدن این دورنگ آرام و ساکت با هم در یک فضا، اتاق خوابی شیک و آرام و راحت می‌سازد.

نتیجه این ترکیب: اتاقی دخترانه

آبی + اُکر + سبز:

لکه‌هایی از رنگ اکر و سبز درون اتاقی به رنگ آبی بسیار روشن و آرام حس خودمانی و دنج بودن و آرامش را القا می‌کند.

نتیجه این ترکیب: اتاقی راحت و آرام

شتری + قهوه ای + آبی آسمانی:

رنگ آبی آسمانی با قرار گرفتن در کنار دو رنگ قهوه‌ای و شتری جذابتر به نظر می‌رسد. با ترکیب این سه رنگ با هم جلوه‌ای دیگر به اتاقتان بدهید.

نتیجه این ترکیب: شیک و گرم

آبی پر طاووس + سفید:

این کاغذ دیواری با طرح بسیار جسورانه آبی رنگ و سفید رنگ در این فضای کوچک خودنمایی می‌کند که با قرار دادن وسایل کلاسیک و چوبی جذابیت آن دو چندان شده است.

نتیجه این ترکیب: رازداری

آبی خام + نارنجی:

این پالت رنگی شاد ترکیبی از دو رنگ مدرن و به روز آبی خام و نارنجی می‌باشد. استفاده از طیف‌های مختلف رنگ نارنجی فضا را بزرگتر جلوه می‌دهد.

نتیجه این ترکیب: نیرو بخش

آبی آسمانی + لیمویی:

بکار بردن آوای انعطاف پذیر این رنگها در فضا، جلوه ای دیگر به اتاق داده می‌شود. دراین اتاق جلوه ای سنتی و اجدادی احساس می‌شود.

نتیجه این ترکیب: خردمندانه و باروح

آبی بنفش + رنگهای خام و روشن:

طیف عمیقی از آبی در دیوار‌ها در کنار رنگ‌های پاستلی و روشن اثاثیه سبکتر به نظر می‌رسد.

نتیجه این ترکیب: فریبندگی

آبی کدر + نارنجی:

پایه ای از یک رنگ خنثی در فضا با دو رنگ آبی و نارنجی تازگی و طراوت می‌یابد.

نتیجه این ترکیب: مدرن

طراحی و نقاشی

گالری حیدرنیا Heydarneia gallery

ترکیب رنگ در نقاشی رنگ و روغن

رنگها

رنگهای اصلی

رنگهای اصلی رنگهایی هستند که از ترکیب آنها به نسبتهای معین می‌توان کلیه رنگها را بدست آورد، ولی همیشه رنگی که از ترکیب رنگهای مزبور تولید می‌شود، از رنگ معادل خود در طیف روشن‌تر است. رنگهای اصلی گروههای متفاوتی دارند و مهمترین آنها عبارتند از:

· گروه قرمز و سبز و بنفش

· گروه زرد و آبی و قرمز

رنگهای مکمل

دو رنگ را مکمل یکدیگر گویند وقتی که از ترکیب آنها نور سفید بدست آید. رنگهایی که از ترکیب آنها با نسبت معین رنگ سفید بدست می‌آید، عبارتند از :

· قرمز با سبز آبی رنگ

· سبز با ارغوانی

· زرد با نیلی بنفش رنگ

· نارنجی با آبی نیلی رنگ

· آبی با قرمز مایل به نارنجی

· نیلی با نارنجی مایل به زرد

· بنفش با زرد مایل به سبز

رنگهای اصلی

در تئوری رنگ سنتی، قرمز، زرد و آبی رنگهای اصلی هستند زیرا دانه های رنگی تشکیل دهنده آنها از ترکیب هیچ رنگ دیگری به وجود نیامده و تمام رنگهای دیگر از ترکیبات مختلف این سه رنگ با یکدیگر به دست می آیند

رنگهای فرعی

سبز، نارنجی و بنفش رنگهایی هستند که از ترکیب رنگهای اصلی با یکدیگر حاصل میشوند. محل قرار گیری هر رنگ ثانویه در دایره رنگ، بین دو رنگ اصلی تشکیل دهنده اش است.

رنگهای ترکیبی

زرد- نارنجی، قرمز نارنجی، قرمز- بنفش، آبی - بنفش، آبی- سبز و زرد - سبز، این رنگها از ترکیب یک رنگ اصلی با یک رنگ فرعی به وجود می آیند و در اینجا هم، در میان دو رنگ تشکیل دهنده خود قرار میگیرند

هماهنگی (هارمونی) رنگ

هماهنگی یا هارمونی به معنای"چیدمان مطبوع اجزاء یک کل" است و وجود آن در تمام مظاهر زندگی از موسیقی، شعر، رنگ یا حتا یک کیک زیبا، جلوه میکند.

از نظر دیداری، هماهنگی، در چیزی است که موجب لذت چشم میشود. این هماهنگی بیننده را مجذوب کرده و احساس نظم و تعادل را در او ایجاد میکند. هنگامی که چیزی ناهماهنگ است، یا خسته کننده است یا وحشتناک.

از طرفی هارمونی بیش از حد نیز به ترکیبی بسیار ملایم و نچسب تبدیل میشود و بیننده را آنطور که باید مجذوب و علاقمند نمیکند و بالعکس عدم حضور آن نیز تصویری به وجود می آورد که هیچ چشمی تحمل دیدن آنرا ندارد.

مغز انسان هر چیزی را که قابلیت سازماندهی نداشته و نامفهوم باشد، پس میزند. عمل دیدن به حضور یک ساختار منطقی نیاز دارد و هماهنگی رنگی میتواند این علاقه به دیدن و حس تعادل را به وجود بیاورد.

به طور خلاصه، یکپارچگی مفرط موجب تحریک ناپذیری و پیچیدگی مفرط موجب تحریک بیش از اندازه مغز میشود. تعادل پویا، نتیجه حضور هماهنگی است.

چند قاعده کلی در ایجاد هارمونی رنگی

همانطور که گفتیم، تئوریهای رنگ و هارمونی رنگی متعددی وجود دارند. ما در اینجا به معرفی چند فرمول ابتدایی در به کار گیری رنگها میپردازیم.

چیدمان بر اساس همجواری رنگها

رنگهای همجوار (پیوسته) یا Analogous Colors، به هر دسته سه تایی از رنگهایی گفته میشود که در دایره رنگ کنار یکدیگر قرار گرفته اند. مانند زرد-سبز، زرد و زرد نارنجی. معمولا در چنین ترکیبهایی، یک رنگ از نظر مقدار، بر دو رنگ دیگر برتری دارد

چیدمان بر اساس رنگهای مکمل

رنگهای مکمل آنهایی هستند که در دایره رنگ، درست در مقابل یکدیگر قرارگرفته اند. مانند قرمز و سبز یا قرمز- بنفش و زرد - سبز. همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، درجات مختلف زرد - سبز در برگها، هماهنگی زیبایی با رنگهای قرمز-بنفش گل، ایجاد کرده اند. رنگهای مکمل بالاترین درجه تباین (کنتراست) و ثبات را به وجود می آورند.

چیدمان بر اساس طبیعت

طبیعت، بهترین نقطه شروع برای درک و ایجاد هارمونی رنگی است. در تصویر بالا ملاحظه میکنید که زرد، سبز و قرمز چه نقش هماهنگی ایجاد کرده اند و این ترکیب متناسب، لزوما در دو مورد قبل نمیگنجد، اما زیبا و قابل اجرا است.

ترکیب رنگ‌ها

جالب است که تمام فام‌هائی را که می‌توانیم تمیز دهیم تنها با آمیختن چند رنگ اصلی می‌توان ایجاد کرد. فرض کنید نورهائی به رنگ‌های گوناگون را به بخشی از شبکیه بتابانیم. نتیجهٔ این آمیختن رنگ‌ها رنگ تازه‌ای می‌شود. مثلاً، ترکیب مناسبی از نور ۶۵۰ نانومتری (قرمز) و ۵۰۰ نانومتری (سبز)، زرد به‌نظر می‌آید که درست مثل نور زرد ۵۸۰ نانومتری است. علاوه بر این ترکیب خاص، با ترکیبات دیگری از نورهای مختلف نیز می‌توان نور زرد ۵۸۰ نانومتری به‌وجود آورد. بنابراین، ترکیباتی از نورهائی که مؤلفه‌های فیزیکی آنها کاملاً متفاوت است، از لحاظ رنگ ممکن است یکسان به‌نظر آیند.

در اینجا باید نکته‌ای را تذکر دهیم. در بحث کنونی و در سرتاسر این بخش، آنچه مورد نظر ما است آمیختن نورها به شیوهٔ ترکیب افزایشی (additive) است، و نه آمیختن رنگ‌های مایع و رنگدانه‌ها که ترکیب کاهشی (subtractive) نام دارد (شکل آمیزهٔ رنگی افزایشی و کاهشی). قواعد ترکیب رنگ‌ها در مورد رنگ‌های نقاشی و رنگ‌های نوری متفاوت است. این امر دور از انتظار هم نیست، زیرا وقتی رنگ‌های نقاشی را مخلوط می‌کنیم، محرک فیزیکی تغییر می‌کند (اختلاط در بیرون از چشم روی می‌دهد) و از این‌رو، مسئله به علم فیزیک مربوط می‌شود. اما در مورد ترکیب نورها اختلاط در خود چشم روی می‌دهد و بنابراین با یک پدیدهٔ روانشناختی سروکار داریم.

آمیزهٔ رنگی افزایشی و کاهشی

در آمیزهٔ رنگی افزایشی (شکل سمت چپ) نورها ترکیب می‌شوند. مثلاً از ترکیب نورهای قرمز و سبز، رنگ زرد، و از ترکیب نورهای سبز و بنفش، رنگ آبی حاصل می‌شود. در بخش میانی، رنگ حاصل از همپوشی سه رنگ، سفید به‌نظر می‌آید. آمیزهٔ کاهشی (شکل سمت راست) وقتی است که رنگدانه‌ها آمیخته شوند یا نور از صافیه‌هائی که روی یکدیگر قرار دارند، عبور کند. معمولاً از آمیختن رنگ آبی مایل به سبز و رنگ زرد، رنگ سبز به‌دست می‌آید، و ترکیب رنگ‌های مکمل مثل آبی و زرد، سیاه به‌نظر می‌رسد.

در مورد ترکیب نورها باید گفت، به‌طور کلی از ترکیب سه طول موج نور می‌توان همتای تقریباً هر رنگی را پدید آورد به‌شرط آنکه یکی از سه طول موج از دامنهٔ موج‌های بلند طیف نور (قرمز)، دومی از طیف میانهٔ نور (سبز یا سبز مایل به زرد)، و سومی از دامنهٔ موج‌های کوتاه طیف نور (آبی یا بنفش) انتخاب شود. این یافته گاهی قانون سه رنگ اصلی نامیده می‌شود. برای آشنائی با این قانون می‌توانیم در آزمون همتایابی رنگ‌ها (color matching) از آزمودنی بخواهیم که همتای نور آزمون (test light) را از راه ترکیب نورهائی به رنگ‌های مختلف به‌دست آورد. اگر سه نور مورد استفاده در ترکیب، از سه بخش مختلف طیف نوری گرفته شده باشند، مثلاً ۴۵۰ (آبی)، ۵۶۰ (سبز)، و ۶۴۰ (قرمز) نانومتر، آزمودنی همیشه خواهد توانست همتای نور نمونه را پدید آورد. اما اگر آزمودنی فقط دو نور برای ترکیب در اختیار داشته باشد (مثلاً نورهائی از طیف ۴۵۰ و ۶۴۰ نانومتر) نخواهد توانست همتای هیچ‌یک از نورهای نمونه را ایجاد کند. بنابراین، سه عنصری‌بودن ترکیب، نقش اساسی دارد.

چون برخی از نورها که از لحاظ فیزیکی کاملاً از هم متمایز هستند به چشم انسان یکسان می‌نمایند، ناچار باید نتیجه بگیریم که ما قادر به تشخیص این تفاوت‌ها نیستیم. بدون این ناتوانی، بازسازی رنگ‌ها به شیوه‌ای که گفته شد مقدور نمی‌بود. بازسازی طبیعی رنگ‌ها در تلویزیون و عکاسی مبتنی بر این واقعیت است که بسیاری از رنگ‌ها را می‌توان تنها با آمیختن چند رنگ ایجاد کرد. مثلاً اگر با ذره‌بین صفحهٔ تلویزیون را وارسی کنید خواهید دید که تصویرها از نقطه‌های بسیار ریزی، تنها به سه رنگ آبی، سبز و قرمز، تشکیل شده‌اند. چون نقطه‌ها آنچنان به‌هم نزدیک هستند که تصویرهای آنها بر شبکیه همپوشی پیدا می‌کنند، در نتیجه، ترکیب افزایشی رنگ‌ها میسر می‌شود (نمونه‌ای از نمایش ترکیب رنگ‌ها را در شکل دایره رنگ‌ها می‌بینید).

دایرهٔ رنگ‌ها

شیوهٔ ساده‌تری برای نشان‌دادن آمیزهٔ رنگ‌ها، استفاده از دایرهٔ رنگ‌ها است. نقاط پیرامون دایره، رنگ‌های طیفی (رنگ‌های متناظر با طول موج‌هائی در دامنهٔ حساسیت آدمی) را نشان می‌دهند. دو انتهای طیف به‌هم نمی‌رسن و در فاصلهٔ بین آنها رنگ‌های قرمز و بنفش غیرطیفی قرار دارند که با آمیختن طول موج‌های کوتاه و بلند به‌دست می‌آیند. در داخل دایره، آمیزه‌های نوری قرار دارند. نورهای نزدیکتر به مرکز دایره، کمتر اشباع شده‌اند (سفیدتر هستند) و در مرکز دایره، رنگ سفید جای دارد. آمیزه‌های هر دو رنگ، در طول خط مستقیمی که دو نقطهٔ مربوط به آن دو رنگ را به‌هم متصل می‌کند، قرار دارند. وقتی این خط از مرکز دایره بگذرد، اگر دو نور به‌نسبت مناسب آمیخته شده باشند، رنگ سفید حاصل می‌شود. این قبیل زوج رنگ‌ها را رنگ‌های مکمل می‌نامند.

ترکیب رنگها

رنگ های اصلی:

آبی- قرمز- زرد

رنگ های روشن :

رنگ اصلی + سفید

رنگ های تیره :

رنگ اصلی+ سیاه

تركیب رنگها

قرمز + زرد = نارنجی

آبی + قرمز = بنفش

آبی+ زرد = سبز

سبز + مشكی = سبز لجنی

آبی + سفید = آبی آسمانی

قرمز + مشكی = زرشكی

( قرمز+ صورتی سیر= زرشكی )

زرد(كم) + آبی +سفید = فیروزه ای

نارنجی +قهوه ای = حنائی

سبز + آبی = فیروزه ای پر رنگ

آبی + كمی مشكی = سورمه ای

سفید + سیاه = خاكستری

قرمز + سفید = صورتی

مشكی + قرمز +زرذ = قهوه ای روشن

صورتی + زرد = كرم

سیاه + زرد = قهوه‌ای مایل به سبز

قهوهای + قرمز = گلبه ای

نارنجی + زرد = خردلی

سیاه+ نارنجی = قهوه ای

سفید+ آبی تیره= آبی روشن

قرمز+ بنفش= بنفش مایل به صورتی

زرد+ سفید= لیمویی